[ANNALES BOHEMIAE 1196-1278]

1196 XVII Kal. Julii obiit Henricus episcopus, qui fuit dux Bohemiae.

1197. Dux Spitigneus superavit Prziemysl ducem. Eodem anno coecatus est. Hic Prziemysl a Philippo imperatore coronatus est.

1198. Brzieczislaus dux et episcopus ab hoc seculo migravit.

1199. Fridricus episcopus quartus decimus obiit. Daniel secundus eligitur in episcopum. Wladislaus de ducatu cedit fratri Prziemysl, et idem ibidem suscepit ducatum.

1199 rex Prziemysl sublimatur in regem, et dimissa uxore sua duxit Constantiam, sororem regis Ungariae.

1200.

1201. Terrae motus fuit ubique.

1202.

1203. Conradus, dux Moraviae, Pragam obsedit. Rex Prziemysl rebellans Philippo regi, Ottoni imperatori fecit hominium.

1204. Sanctus Procopius canonizatus est. Eodem anno Bohemi cum Moravis bellum commiserunt.

1205. Rex Prziemysl in gratiam Philippi rediit, et obsides pro 7000 marcarum dedit.

1206. Dux Lestko cum fratre Conrado occiderunt Romanum, regem Rutenorum. Philippus cepit Coloniensem episcopum et Ottonem fugavit.

1207. Sol eclipsim passus est. Eodem anno Gunegundis, filia regis Philippi, data est in matrimonium Wenceslao, filio regis Prziemysl.

1208. Philippus imperator occissus est ab Ottone palatino.

1209. Otto Romae imperator efficitur.

1210. Conradus dux in Apulia obiit. Otto excommunicatur.

1211. Rex Prziemysl rebellat imperatori, et Chyrninus eiicitur de Bohemia.

1212. Allatio reliquiarum Thomae, Jacobi, et Thaddaei apostolorum, et sancti Mauritii de Theutonia in Pragam. Cyrininus, camerarius regis Bohemiae, pellitur de provincia a rege et ab universis primatibus. Fridricus, rex Siciliae, venit in Theutoniam.

1213. Regina Ungariae interfacta est.

1214. Daniel secundus, Pragensis ecclesiae episcopus, obiit, cui Andreas succedit.

1215. Andreas ordinatus in episcopum Pragensem Romae in die sanctae Caeciliae. Concilium Romae celebratur.

1216. Fratres sancti Adalberti portati sunt in Pragam. Eodem anno IV Idus Apr. Andreas episcopus posuit interdictum in Bohemia a divinis et a sepultura, deinde Romam declinavit.

1217. IV Kal. Junii archiepiscopus Magontinus Bohemiae interdictum relaxavit. Eodem anno multitudo christianorum ultra mare profecta est.

1218. Episcopus Wratislaviensis Laurentius cum Theobaldo, duce Bohemiae, in Prussiam profecti sunt.

1219. Hiems calida fuit et pluviosa. Eodem anno episcopus Andreas Pragensis secunda vice posuit Bohemiam sub interdicto.

1220. Poloni a Pruzis occisi sunt, et a Ruthenis furore gladii interfecti, et a fossoribus auri mactati miserabiliter interierunt.

1221. Gregorius cardinalis a rege Prziemysl et ab universo clero honorifice susceptus, ecclesias aperuit et interdictum relaxavit. Honorius papa confirmavit ordinem Praedicatorum.

1222. Wladislaus, dux Moraviae, frater regis Prziemysl, obiit. Eodem anno stella insolitae claritatis in occidente mundo apparuit.

1223.

1224. Andreas, episcopus Pragensis, Romae existens in exilio obiit. Eodem anno Peregrinus electus est in episcopum Pragensem.

1225. Conradus cardinalis Bohemiam intravit. Wladislaus, marchio Moraviae, frater regis Wenceslai, obiit.

1226. Praedicatores receperunt domum in civitate Pragensi.

1227. XIV Kal. Januarii Johannes episcopus consecratus est. XVII Kal. Septembris consecratum est altare sanctae Katherinae virginis.

1228. Wenceslaus rex consecratus est cum uxore sua Cunegunde regina in ecclesia Pragensi a venerabili Ziffrido, Maguntino archiepiscopo, in dominica, qua cantatur: Esto mihi. XVI Kal. Julii consecrata est capella sancti Thomae.

1229. Legatus apostolici, Symon dictus, omnium proventuum decimam quaesivit ab ecclesia. Idem Symon omnes conventuales ecclesias a divino suspendit officio.

1230. Prziemysl, rex Bohemiae, obiit XVIII Kal. Januarii.

1231.

1232. Fratres Minores receperunt domum Pragae. Sancta Elyzabeth canonizata est.

1233. Agnes, filia regis Prziemysl, assumpsit habitum pauperum dominarum.

1234. Claustrum ecclesiae Pragensis reparatum est de lapidibus et testudinatum.

1235. Vitus factus est canonicus ecclesiae Pragensis II Kal. Januarii.

1236. Johannes, episcopus Pragensis XXI, obiit XVI. Kal. Septembris, cui Bernhardus successit.

1237.

1238.

1239. Bernhardus, episcopus Pragensis XXII, obiit, cui Nikolaus successit.

1240. Timor Tartarorum magnus irruit super Bohemos. Eodem anno Nicolaus episcopus Romae consecratus rediit, in sede sua receptus V Kal. Augusti. Constantia regina obiit Idus Decembris.

1241. Pagani, qui Tatari dicuntur, multa regna christianorum destruxerunt; et Vitus decanus electus est in ecclesia Pragensi X Kal. Octobris. Hiidem Colmannum, fratrem regis Ungariae, sagittaverunt et Ungariam totam depopulaverunt, et Henricum, ducem Poloniae, in bello occiderunt cum exercitu eius in ipsa Polonia. III Nonas Octobris eclipsis solis facta est post meridiem, ita ut putaretur crepusculum ab hominibus.

1242. Fridricus, dux Austriae, Moraviam vastavit, et eam cum magno damno confusus exivit, intrante Wenceslao, rege Bohemiae, in ipsam Moraviam causa experiendi belli fortunam.

1243. Soldanus Babyloniae cum maxima multitudine paganorum, qui Corozini dicuntur, terram sanctam intravit, et civitatem sanctam Jerusalem et templum cum sancto sepulcro domini totaliter destruxit, viros et feminas cum pueris indifferenter occidit. Longa via claustri versus aquilonem depicta est.

1244. Ecclesiam sancti Jacobi fratrum Minorum consecravit. Eodem anno claustrum Pragense depictum est.

1245 reconsecratum est altare sancti Wenceslai, et altare sanctorum euangelistarum consecratum est II Nonas Octobris. Innocentius papa Lugduni concilium celebravit, in quo Fridricum imperatorem per diffinitivam sententiam deposuit, ipsum a communione fidelium separando propter haeresim contra eum probatam. Et loco ipsius lancravius Duringiae Henricus nomine electus est in regem Almaniae. In eodem concilio Conradus depositus est, qui fuerat in Olomucensem episcopum per laycalem potentiam intrusus, cui dominus Bruno substitutus.

1246. Fridricus, dux Austriae, ab Ungaris in bello occisus est, et filia fratris sui senioris Henrici, quondam ducis Austriae, cum Wladislao, filio regis Bohemiae, matrimonium contraxit, et per hoc Wladislaus habebat Austriae ducatum. Mortuo etiam tunc Meskone, duce Poloniae, sine liberis, primates eiusdem ducatus Wladislaum praedictum sibi in ducem accipiunt, se et sua iurisdictioni suae omnino subdendo.

1247. Wladislaus obiit, filius regis Wenceslai, qui Fridrico successerat in Austriae ducatu.

1248. Rex Wenceslaus de solio pellitur. Regina Cunegundis obiit Idus Septembris. Studium Pragae perit. Multae domus in civitate Pragensi et in toto regno Bohemiae plurimae villae combustae sunt. Custodes ab ecclesiae Pragensi recesserunt. Rex Franciae cum exercitu suo transfretavit feria VI ante penthecosten. Bohemi et Moravi in Ponte victi fugierunt.

1249 XI Kal. Aprilis episcopus Nicolaus suspendit ecclesias in sua dioecesi constitutas a pulsatione campanarum et omni ornatu ecclesiae sollemni, duabus tantum campanis minimis ad pulsandum et ornatu quadragesimali pro festo ad officium concessis, in festo quantumlibet magno occurrente. Eodem anno Wissegradensis ecclesia combusta est.

1250 VI Non. Julii grando magna cecidit post meridiem, quae multa damna intulit segetibus autumnalibus et vernalibus, vineis, arboribus pomiferis et aliis, multamque stragem fecit pecorum, volucrum diversi generis, silvestria etiam animalia plura peremit; in plerisque locis regni Bohemiae et maxime circa Pragam homines quoque et iumenta multa submersa et aedificia et granaria plurima turbine diruta. Quae grando duravit indissolubilis infra septem dies, et mirae fuit magnitudinis et triangula, et quaedam musco permixta, quam etiam nimia pluvia secuta est et inundatio.

Eodem anno rex Wenceslaus collegit collectam per universum regnum suum de singulis araturis accipiens.

Eodem anno XVI Kal. Januarii hora tertia, dum miles Pertoldus eques transiret per pontem et venisset ad turrim, quae est in fine pontis, duo corvi moverunt lapidem de summa carceris arce, qui veniens cecidit super caput eiusdem Pertoldi, a cuius ictu cadens de equo illico expiravit. Eodem anno XVI Kal. Decembris Vitus, decanus Pragensis, mandato regis Wenceslai accepto, venit ad eum in castellum Tyrow, et sequenti die ad mandatum regis cinxit gladio Ursum, villicum regis in Velis, in ecclesia sancti Johannis baptistae coram quibusdam Bohemiae nobilibus. Eodem anno Cztibor iudex IV Kal. Januarii in Petrzin monte gladio decollatus est, et filius eius Jaros extra muros civitatis rotatus est.

1251 XVIII Kal. Februarii receptae sunt reliquiae cum totius fere populi concursu, et cum totius civitatis cleri processione extra muros civitatis versus Wissegrad, quas dominus papa misit Agneti, sorori regis Wenceslai, et aliae, quas Minores fratres attulerunt; et delatae sunt in ecclesiam sancti Francisci.

Eodem anno Wenceslaus, rex Bohemiae, processit ad expeditionem versus Bavariam cum multo exercitu Bohemorum et Moravorum, a quibus transeuntibus multa mala, spolia, incendia et alia damna infinita perpetrata sunt in Bohemia, pluribus in villis lacrimantibus usque misellis. Rege interim cum suis ad sua castra revertente, filius eius cum omni exercitu intravit Bavariam, et magnam partem eius vastavit, incendit et diversis malis afflixit. Tandem treugis interpositis cum duce Bavariae supplicante, ad Kal. Maii reversus est ad propria. Bohemi vero revertentes multa pecora traxerunt secum de Bavaria, praecipue Pilznenses. In purificatione vero sanctae Mariae episcopo praedicante magna vis ventorum exorta est, et aer obscuratus est, ita ut vix poterant hominum vultum dignosci; postea nix magna in plerisque partibus Bohemiae descendit, qualem non meminit aetas nostra. V Idus Martii episcopus Nicolaus celebravit ordines in Tyn, in ecclesia sancti Christophori, et ibidem electum Pataviensem in diaconum ordinavit.

Eodem anno Gallus factus est sacrista. Kal. Aprilis episcopus Nicolaus celebravit ordines in ecclesia sancti Francisci, ubi Salcburgensem electum in diaconum, et Pataviensem electum in presbyterum ordinavit. V Idus Aprilis et die palmarum electus Pataviensis Bertholdus promotus est in episcopum in ecclesia Pragensi, praesentibus quinque episcopis et benedicentibus eum, et sexto Salcburgensi electo; quo die data est indulgentia VII annorum et 280 dierum, singulis episcopis et electo indulgentibus annum et XL dies. VIII Idus Augusti primo crepusculo orta est magna vis ventorum et choruscationum et tonitruum. Item XIX Kal. Septembris similia orta fuerunt et terribilia. Iterum XV Kal. eiusdem mensis media nocte similia orta fuerunt, de quorum gravi impulsu multa aedificia ruerunt, horrea funditus eversa sunt, homines plerique fulminati, fruges grandine percussae, fructus arborei excussi, vineae laesae per totam dioecesim Pragensem; annona male provenit et praecipue hiemalis. Papa exegit mille marcas argenti a clero Bohemiae eodem anno. Item eodem anno prope festum sancti Wenceslai pecunia in auro ad valorem mille marcarum argenti in pondere polonico ab universo clero regni Bohemiae collecta, in Poloniam est delata et domino Thomae, Wratislaviensi episcopo, assignata.

Eodem etiam anno pulli equarum nati sunt, signa videntibus praetendentes, ac si fuerint triennes. Nimia etiam siccitas fuit, propter quam homines seminare non valuerunt in Augusto, in Septembri et Octobri medio. Hoc etiam anno male provenerunt annona, vinum, fructus arborei. Presbyter quidam de Bernarticz nomine Martinus capitur, et in carcere publico ad pedem pontis spoliatus miserabiliter retruditur, et XIII Kal. Decembris de carcere absolvitur. Pridie Kal. Decembris excommunicati et denuntiati aunt in ecclesia Pragensi abbas de Milewsk, praepositus, prior, supprior, ecclesiasticus, plebanus de Czeruen, magistri curiarum eiusdem monasterii, et omnes ecclesiae eorum positae sub interdicto propter querimoniam Martini.

Eodem anno XI Kal. Decembris Austria subdidit se regi Bohemorum Wenceslao, ad cuius possessionem habendam missus est filius regis Prziemysl, qui intravit civitatem Viennam et alias civitates et urbes et castella.

Eodem anno Bartholomaeus, canonicus Pragensis, privatus est praebenda sua per capitulum Pragense, episcopo Nicolao consentiente et confirmante sententiam capituli, quam idem Bartholomaeus in anno praeterito contra se ipsum tulerat et in scripto redegerat, propter varios excessus et continuam absentiam chori. Hiems temperata fuit, nec nimis aspera neque lenis.

1252. Prziemysl, filius regis Wenceslai, celebravit nuptias in Henburk III Idus Februarii, ducens in matrimonium dominam Margaretham viduam, filiam Leupoldi, ducis Austriae, iam dudum defuncti.

Eodem anno in quadragesima, quae occurebat XIII Kal. Martii, frater Hugo, presbyter cardinalis tituli sanctae Sabbinae, apostolicae sedis legatus, accepit procurationes nomine legationis suae a clero Bohemiae, tam religioso quam seculari, licet in Almania constitutus.

Eodem anno tempore veris et ante initium aestatis erectus est chorus in ecclesia Pragensi, et capella sancti Michaelis dilatata, et etiam palatium a parte occidentali est constructum. Eodem anno XIV Kal. Junii occurrit festum penthecosten; tunc in vigilia penthecosten et in die sancto magnum frigus inhorruit, et nix in plerisque locis descendit, a quorum asperitate multa iumenta, oves et pecora mortua sunt. Eodem anno capella sancti Michaelis in ecclesia Pragensi XII Kal. Junii dedicata est a venerabili patre, domino Nicolao, episcopo Pragensi. Pabuli sive straminum magnus defectus fuit. Ver fere totum siccum fuit, cuius finis satis humidus erat; fames satis dura in fine veris et in initio aestatis.

Eodem tempore multitudo Comanorum de finibus Ungariae prorumpens, multa millia christianorum in Moravia peremit, nulli penitus sexui parcens vel aetati. Inter quos multi clericorum perieruut.

Idus Junii profluxit sanguis de pede crucifixi in ecclesia sancti Georgii Pragae, Pomieno, iudice regis Bohemorum, adorante et manu sanguinem de pede crucifixi detergente.

Eodem anno hiemalia mediocriter in plerisque partibus provenerunt, aestivalia fere penitus defecerunt excepto milio.

Eodem anno XII Kal. Junii fundatum est hospitale ad pedem pontis, in ripa fluminis Wltavae, a fratribus Stelliferis ad honorem sancti Spiritus. Hoc anno hiems valde aspera fuit et glacies grossa ad duas ulnas. Eodem anno turres Pragensis castri et ad pedem pontis munitae sunt.

1253. Prope festum annunciationis plures episcopi convenerunt ad regem Bohemiae in Veteri castello, inter quos affuit Salczburgensis electus, et Bambergensis episcopus, Ratisponensis; Misnensis, Pataviensis, Olomucensis et alii episcopi, quos omnes rex Wenceslaus benigne suscepit, et per plures dies magnis expensis honeste pertractavit. Quare autem venerint vel quid cum rege fecerint, manet incognitum.

Legatus etiam apostolicae sedis, frater Hugo, per fratrem Gerhardum ordinis Praedicatorum petiit secunda vice et accepit L marcas a clero Pragensis dioecesis. Quarto autem Idus Junii cereus baptismalis in ecclesia Pragensi circa medium noctis corruit et in plures partes contritus est, eius summitas haesit in portica.

Eodem quoque anno civitas Pragensis murata est versus aquilonem et occidentem, et curia episcopalis ad pedem pontis posita alienata est ab episcopo Nicolao Pragensi, et munita vallis et propugnaculis. Ecclesia quoque sanctae Mariae Cruciferorum munita est vallo, muro et propugnaculis. Timor etiam magnus Chomanorum et aliorum extraneorum irruit super Bohemos, quorum impetum rex Wenceslaus praecavens, collegit expensas in frumento, vino, melle, pernis, sale et caseis ab omnibus religiosis Pragensis diocesis et villicis suis, et a quibusdam civitatibus, certam summam cuilibet assignans reddendam in numero et mensura, et reposuit easdem in ecclesia sancti Georgii in castro Pragae, cuius ecclesiae sanctimoniales coactae sunt exire de claustro et in civitate commorari, quod factum est XVI Kal. Julii. Chomani etiam erumpentes de Ungaria, seu alii latrunculi cum eisdem VII Kal. Julii multa millia christianorum occiderunt in Moravia circa Olomucz, infinitique sunt submersi fugientes a facie eorum. Rex etiam Ungariae eodem tempore superveniens cum infinita multitudine suorum et aliarum nationum, multa damna intulit Moraviae, quosdam occidens gladio, quosdam captivans misit in exilium, nulli sexui vel aetati parcens, fere totam Moraviam rapinis et incendiis vastavit. Munitiones etiam plerasque, quas obtinere potuerunt, vastaverunt et incenderunt, campanas ecclesiarum et reliquias de altaribus fractis rapuerunt et secum asportaverunt, ecclesiis in favillam redactis, sacramenta ecclesiae profanaverunt, homines plures crucifixerunt in opprobrium crucifixi. Interea legatus domini papae superveniens ad regem Ungariae, compescuit eum et ad propria redire coegit.

Eodem anno rex Wenceslaus obiit X Kal. Octobris; anno regni sui XXIV et VIII mensium, cuius filius Prziemysl unicus rediens de Austria, receptus est honorifice in sede regni sui a praelatis ecclesiarum et clero XVI Kal. Novembris.

Eodem anno depictum est sanctuarium maioris ecclesiae, procurante episcopo Nicolao, III Kal. Aprilis. Eodem anno allatae sunt reliquiae sancti Stanislai martyris de Cracovia XI Kal. Novembris, et receptae in ecclesia Pragensi cum processione sollemni.

Anno incarnationis domini 1254, VIII Kal. Februarii Borso nobilis vir detentus est, et Pragae vinculatus carceri est retrusus. Eodem anno VI Idus Julii Prziemysl, filius regis Wenceslai, reddidit capellam sancti Bartholomaei ecclesiae Pragensi, quam pater eius adhuc vivens contulerat eidem ecclesiae pro quibusdam possessionibus ablatis.

Item eodem anno XII Kal. Julii venit Pragam Bernhardus Neapolitanus electus, apostolicae sedis legatus, et receptus est in ecclesia Pragensi cum solemni processione. Commoratus est autem in monte Syon cum tota familia sua usque ad XII Kal. Septembris, in quo spatio temporis exegit a clero Pragensis diocesis et recepit CC marcas argenti puri pro procurationibus suis, de qua summa pecuniae capitulum Pragense solvit XVIII marcas. Alteri vero nuntio cardinalis Petri Capucii solvit III marcas. Praefatus autem legatus Bernhardus fecit stationes in plerisque ecclesiis, et indulgentias largas dedit. In quibusdam ecclesiis dum celebravit, dedit indulgentiam annum unum et XL dies, in aliis vero ecclesiis singulis diebus usque ad octavam annum unum et XL dies et quartam partem venialium.

Eodem anno obierunt canonici Pragenses Hermannus, praepositus Liutomiricensis V Nonas Martii, Johannes III Nonas Julii, Georgius XII Kal. Septembris. Hoc etiam anno male provenerunt annona autumnalis et fructus arborei, vinum penitus defecit. Cuius defectus quantitatem, quod antea contigerit, aetas nostra non meminit. Hoc etiam anno Kal. Maii pax reformata est inter regem Ungariae et principem Bohemiae, filium regis Wenceslai. Princeps vero praedictus rediens ab Austria duxit secum quandam archam, quam clerici eius curiae vocaverunt archam Noe, in qua reservantur diversorum oblationes xeniorum. Eodem anno obiit magister Dionysius IV Nonas Octobris in Foro Julii.

Anno domini 1255 princeps Bohemiae et marchio Branburiensis intrantes Prussiam, vastaverunt eam spoliis, incendiis et rapinis, et multimodis mortibus plurimos occiderunt, nulli sexui vel aetati parcentes.

Ver huius anni fere totum fuit frigidum, ventosum et humidum.

Procedente tempore Margareta regina, uxor Prziemysl, filii regis Wenceslai, exiens de finibus Austriae intravit Bohemiam, et V Idus Julii recepta est ante muros civitatis Pragensis ab omni clero et populo eiusdem civitatis cum processionibus et magno iubilo diversisque musicis instrumentis. Sequenti vero die recepta est in porta castri Pragensis ab episcopo et canonicis Pragensibus cum processione sollemni, cui processioni affuit Martinus, abbas Brzewnoviensis, et Johannes, abbas montis Syon, cum toto conventu suo, cappis sollemnibus induti. Eodem anno organa nova facta sunt in ecclesia Pragensi, quae constiterunt XXVI marcas argenti, sed perfecta sunt futuro anno tempore quadragesimae. III Kal. Januarii sol eclipsim passus est.

Anno domini 1256 in prima vigilia noctis V Kal. Februarii magna lux orta est in diversis partibus Bohemiae, fulgura micuerunt, tonitrua audita sunt. Hiems asperior fuit solito, sed interpolata. Magna vis ventorum, sed frigus magnum inhorruit VII Kal. Novembris anni praeteriti.

Eodem anno III Idus Maii Petrus de Ponte Curvo, nuntius domini papae, venit Pragam et procurationem a clero totius diocesis Pragensis exegit, de qua summa capitulum Pragense tres marcas et dimidiam persolvit. Idem nuncius V Idus Junii posuit civitatem Pragensem sub interdicto, consentientibus canonicis cum episcopo Pragensi et aliis praelatis, pro quodam monacho de Porta apostolorum in civitate Pragensi detento, spoliato et turpiter dehonestato, hoc suis adiiciens mandatis, quod officium divinum submissa voce ageretur, exclusis interdictis et excommunicatis, praecipiens etiam, quod hora vespertina singulis diebus ter pulsarentur omnes campanae per singulas ecclesias, cum exstinctione candelarum super omnes detentores et spoliatores clericorum. Quod interdictum duravit usque ad IX Kal. Julii; quod relaxatum est eodem die propter iuramentum et satisfactionem promissam civium Pragensium.

Eodem anno XVI Kal. Augusti Conradus archiepiscopus Coloniensis Pragam venit, et in monte Syon hospitatus est pluribus diebus, et a principe terrae decenter receptus et in expensis procuratus est, et, ut credimus, cum principe Bohemiae de imperio tractaturus. Tandem pluribus ac variis xeniis ab eodem principe remuneratus copiose, IV Idus Augusti ad sua reversus est. Qui tamen archiepiscopus in ecclesia Pragensi noluit recipi cum processione sollemni, sed humiliter venit in habitu seculari sanctis martyribus reverentiam exhibiturus.

Eodem anno ubertas annonae in plerisque partibus fuit, sed vini et pomorum carentia. Eodem anno in quadragesima dominus papa Alexander confirmavit quandam novam religionem, quae dicitur beatorum martyrum, cuius fratres Pragae apparuerunt ante festum beati Wenceslai.

Anno dominicae incarnationis 1257. Prziemysl, dominus regni Bohemorum, filius regis Wenceslai, tertio anno sui ducatus, in principio veris pepulit Bohemos de suburbio et locavit alienigenas.

Eodem anno dominus Ebrhardus III Kal. Aprilis emit quandam possessionem in villa, quae dicitur Belok, et contulit eam altari beatae Virginis; aliam possessionem prius emptam in villa Draskowe eidem altari assignavit. Eodem anno in medio veris dominus Nicolaus, episcopus Pragensis, tabulatum, quod vulgariter dicitur coelum, veteri destructo, renovavit.

Eodem anno intrantibus Kal. Augusti facta est maxima inundatio aquarum, quae gravia et grandia damna per totam Pragensem dioecesim intulit in ortis, in seminatis, campis et aedificiis, quae iuxta ripas posita fuerunt; plures etiam homines suffocavit.

Eodem etiam anno princeps Bohemiae, assumptis secum quibusdam Bohemis, Moravis et Australibus, profectus est versus Bavariam, ubi multas villas et ecclesias vastavit, praedavit ac incendit; sed tandem cum magno dedecore et damno suorum nobilium ac militum et rerum reversus est ad propria. Quidam enim eorum interfecti, quidam submersi, quidam rebus omnibus et equis amissis pedites in magna paupertate ad propria redierunt. Hiems valde aspera fuit hoc anno.

Anno gratiae 1258 Nicolaus episcopus obiit XVI Kal. Februarii, et eodem anno in Kalendis Februarii Johannes electus est in episcopum Pragensem, et eodem anno confirmatus est in ecclesia Pragensi per dominum Brunonem Olomucensem auctoritate Maguntini VI Idus Martii.

Hoc anno hiems et veris principium et medium valde aspera et frigida fuerunt, glacies Wltavae grossa nimis, et duravit usque pascha, quod tunc occurrit IX Kal. Aprilis. Johannes consecratus est in episcopum Viennae in Austria IV Idus Maii, quia tunc occurrebat dies pentecostes die dominico. Receptus est autem in sede sua Pragae VII Kal. Junii, cum magno iubilo cleri et populi in cathedra sua collocatus. Ipso etiam die missam primam de gloriosa Virgine celebravit.

Hoc anno gelu laesit fructus arboreos et vineas, et mortalitas ovium fuit. Eclipsis lunae fuit XIV Kal. Junii, et tunc agebatur festum sanctae Trinitatis die dominico. Idem Johannes reconsecravit altare sanctorum Andreae apostoli et Stephani protomartyris II Kal. Julii; post haec aliud altare fabricavit et consecravit in honore sanctorum Nicolai confessoris et beatae Ludmilae martyris XVIII Kal. Septembris.

Anno domini 1258, XIV Kal. Novembris in prima vigilia noctis, quae intempesta vocatur, ecclesia claustri montis Syon, quod et Strahow dicitur, ex candela, quam frater quidam inibi dormire solitus circa lectum suum noctu incaute locaverat, est incensa, ac domino permittente, cuius providentia ipsam praeviderat pulchriori scemate venustandam, cum omnibus aedificiis, quae per girum ambitui dispositione claustrali contigue adiacebant, ignis impetu devastata. Horum autem ruinam, quae ob magnitudinem vix longo annorum curriculo posse restitui putabatur, venerabilis domini Johannis, qui tunc ipsi loco abbas praefuit, sagax industria, quae licet alias efficax tamen in hoc efficacior claruit, infra quinquennium in statum priorem, immo multo venustiorem inopinabiliter restauravit. Denique praeter alia, quae in melius reformavit, ecclesiam quasi a fundamento exstructam testudinans, eique capellam beatae Ursulae de novo a latere adiiciens, quinto anno post incendicum XV Kal. Octobris satis praeclaro opere consummavit.

Anno Domini 1258 consecratum est altare sanctorum Andreae apostoli, Stephani protomartyris, sanctorum Gervasii et Protasii martyrum II Kal. Julii.

Eodem anno consecratum est altare sanctorum Nicolai confessoris et Ludmilae XVII Kal. Septembris.

Anno dominicae incarnationis 1259 consecratum est altare sanctorum Stanislai et Oswaldi martyrum II Nonas Junii. Vinum miri valoris provenit in toto Bohemia. Ebrhardus, institutor bonfantorum, obiit Nonas Augusti.

Anno dominicae incarnationis 1260, IV Nonas Martii Prziemysl, princeps terrae, collecta grandi multitudine processit versus Ungariam ad expeditionem, a cuius exercituum transitu Bohemia multum laesa est spoliis et rapinis. Hoc etiam anno sata laesa sunt et vineae et fructus arborei, quaedam siccitate, quaedam grandine in plerisque partibus. In aliis autem partibus vinum copiose provenit.

Hoc etiam anno princeps terrae, congregatis multis exercitibus diversarum nationum, processit versus Ungaros, quia pacem factam pridem violaverant; ubi et triumphum obtinuit, et multa millia Ungarorum et aliorum Saracenorum prostravit, divino et manifesto sibi subveniente adiutorio; quem revertentem ab eadem expeditione recepimus cum sollemni processione XI Kal. Septembris.

Eodem anno consecrata est Judita, abbatissa sancti Georgii, in ecclesia Pragensi a Johanne III, episcopo Pragensi vicesimo quarto, XVIII Kal. Septembris. Eodem anno dominus Thobias, praepositus Pragensis ecclesiae, de propriis bonis instituit et dotavit unam perpetualem vicariam in choro Pragensi.

Anno dominicae incarnationis 1261 mense Aprili facta est concordia et pax inter reges Ungariae et principem Bohemiae, et vallata poena pecuniaria, videlicet 11000 marcarum argenti. Regina Margareta exivit de Bohemia versus Austriam XV Kal. Novembris, quas ob causas dominus novit. Eodem anno VIII Kal. Novembris, princeps regni Bohemorum duxit in uxorem Cunegundem, filiam Rostislai, ducis Bulgarorum in castello Ungariae, quod vulgari ungarico Possen nuncupatur, quam venientem Pragam cum sollemni processione recepimus in ecclesia Pragensi X Kal. Januarii. In die nativitatis domini princeps Bohemorum dictus Prziemysl consecratus est in regem cum eadem Cunegunde in ecclesia Pragensi a venerabili patre Maguntino Vernhero nomine, praesentibus sex episcopis, Pragensi Johanne, Moraviensi, Pataviensi et duobus do Prussia, praesente etiam marchione Branburiensi cum uxore et filiis et filiabus, praesentibus etiam ducibus Poloniae et aliis multis nobilibus, comitibus, purcraviis, supanis et aliis extraneis et infinita multitudine Bohemorum, quibus omnibus rex praedictus, permagnificum fecit convivium biduo in campo Letne nominato, qui jacet inter villas Ovencz, Holisovicz et Buben nominatas, in aedificiis solemniter ad hoc praeparatis.

Anno dominicae incarnationis 1262 sata diversi seminis tam hiemalia quam aestivalia in plerisque Bohemiae partibus fere penitus perierunt, tum a grandine, tum a siccitate, tum ab exercitu transeunte in Ungariam, excepto solo milio, ita ut nec homines victualia nec iumenta et pecora poterant habere pabula suficientia. Verum in paucissimis eiusdem terrae partibus copia frumenti crevit in habundantia, vini quoque et fructuum arborum exigua fuit ubertas. Hoc etiam anno incendia multa fuerunt in civitatibus et villis in Moravia, Bohemia et Austria.

Anno gratiae domini nostri Jesu Christi 1263 maxima fuit caristia frumenti, foeni et pabuli in Bohemia et Moravia; ita ut mensura regalis siliginis venderetur CXX denariis quandoque plus quandoque minus monetae pragensis, tritici autem multo amplius et pisae CL. Tunc etiam maxima fames fuit in populo, ita ut multi agricolae et artifices varii, venditis pecoribus et rebus aliis, nec se sustentare valentes, cogerentur hostiatim eleemosynam petere; plures etiam, domibus suis in rure relictis, cum uxoribus et liberis iverunt mendicatum; multa etiam pecora et iumenta mortua sunt propter maximum pabuli defectum et hiemis asperitatem, quae plus solito hoc anno inhorruerant.

Anno domini nostri Jesu Christi 1264 magna vis ventorum orta est V Kal. Februarii, quibus impellentibus multa aedificia, multa granaria corruerunt in civitate Pragensi et per totum regnum Bohemiae; multae etiam arbores in silvis et nemoribus radicitus sunt evulsae, fenestrae etiam Pragensis ecclesiae vitreae sunt confractae.

Item eodem anno XI Kal. Martii aedificium turris Pragensis ecclesiae, quod vulgariter dicitur campanarium, corruit, et alia multa aedificia ecclesiarum corruerunt.

Hoc anno consecrata est capella omnium sanctorum III Nonas Februarii a venerabili episcopo Pragensi Johanne tertio sub rege Prziemysl, filio Venceslai regis, quae fuit fabricata anno gratiae 1263.

Eodem anno mense Decembri facta est inundatio magna aquarum per totam Bohemiam, qua inundatione insolita facta sunt damna plurima aedificiorum, annonae diversi generis, et aliarum plurium rerum.

Anno gratiae 1265 rex Prziemysl permagnificum celebravit convivium pro baptismo filiae suae primogenitae, quam levaverunt tres episcopi de fonte Pragensis, Olomucensis et Bamberiensis, et hoc in festo beatae Mariae purificationis, vocatis ad hoc festum omnibus nobilibus Bohemiae, Moraviae et Austriae. Ipso die idem rex coronatus regia corona venit ad processionem, et missam audivit ad altare sanctae Mariae in ecclesia Pragensi, et biduo celebravit prandium cum praedictis episcopis et nobilibus terrarum praefatarum in aula regia in castro Pragensi.

Eodem anno facta est magna dissensio inter regem Bohemiae et ducem Bavariae, qua necessitate rex compulsus misit nobiles ad metas Bohemiae custodiendas, qui transeuntes multa damna intulerunt villis episcopi Pragensis et aliarum ecclesiarum canonicorum. Moravi etiam transierunt ad metas Bohemiae defendendas, et plurima damna intulerunt in Bohemia tantum villis ecclesiarum et extra metas in Bavaria.

Anno vero 1266 iterum transeuntes et Bohemi et Moravi circa purificationem sanctae Mariae et in quadragesima, rursus plurima damna intulerunt villis episcopi et aliarum ecclesiarum diversae religionis. Hiems et ver in principio humida fuerunt et multa sata siliginis perierunt.

Anno dominicae incarnationis 1266, VII Idus Augusti Bohemorum rex Otakarus nomine, qui et Prziemysl, processit versus Bavariam cum multitudine copiosa Bohemorum, Moravorum, Australium, Karynthianorum, Polonorum, quorum quidam eorum praevenerunt regem, quidam comitati sunt eum, quidam vero subsecuti; in quo itinere plurima damna fecerunt in regno Bohemiae, rapinis at spoliis ac incendiis pauperes et villas ecclesiarum graviter affligentes. Bavariam vero intrantes multo graviora damna intulerunt, rapinis et spoliis ac incendiis partem eius, quae iacet usque Ratisponam crudeliter devastantes, et viros ac mulieres plurimos concremantes. Hoc etiam anno annona, fructus arborum et vinum male in Bohemia provenerunt propter grandinis et siccitatis laesionem.

Anno Domini 1267, XVI Kal. Aprilis apostolicae sedis legatus, scilicet frater Quido ordinis Cisterciensis, tituli basilicae sanctorum XII apostolorum presbyter cardinalis, venit Pragam et moratus est Pragae usque ad V Kal. Apr., et recepit pro expensis a clero Bohemiae CL marcas argenti. Inde veniens Austriam moratus est Viennae, et ibidem fecit concilium VI Idus Maii, cui concilio Johannes, Pragensis episcopus, interfuit et plures canonici cum eo.

Anno dominicae incarnationis 1268 praecepit rex Otakarus fieri foveas in singulis villis, quibus foveis superponeretur anser vel porcellus ad capiendos lupos. Et eodem anno praecepit renovari pondera et mensuras et insigniri signo suo, quod antea non fuerat.

Anno dominicae incarnationis 1269 nata est regi Otakaro filia Nonas Septembris et erectum est pulpitum et altare in ecclesia Pragensi, quod dedicavit Johannes episcopus in die sancti Martini ad honorem sancto Matthiae apostolo et sanctis confessoribus Ambrosio, Jeronimo, Augustino, Gregorio et aliis quam plurimis sanctis.

Anno dominicae incarnationis 1270 periit tota annona tam hiemalis quam vernalis fere per totam Bohemiam, fructus arborum provenerunt mediocriter, vinum abundans fuit. Turris Pragensis ecclesiae, quae ante multos annos corruerat, reparata est domino Johanne venerabili episcopo procurante. Multa aeris intemperies hoc anno fuit, et multa inundatio pluviarum in autumno. Rex Otakarus multas domos et castella in regno suo in diversis locis fabricavit hoc anno. Hoc etiam anno turris lapidea erecta est in medio claustri Pragensis ecclesiae ad lumen ponendum in ea, Gregorio milite regis et reginae procurante eam in expensis.

Anno domini 1272, VI Kal. Decembris Ruodolfus electus est in imporatorem. Eodem anno pons confractus est Pragensis in medio fluminis Wltavae IV Idus Martii.

Anno domini 1273, XV Kal. Septembris inundatio aquarum facta est magna in flumine Wltaviae, ita ut capella lignea, quae sita erat ante pontem in Piesek totaliter cum fundamento defluxit, et alia ecclesia lapidea, quae erat sub ponte in insula, pars eius media collisa est, et omnia molendina, quae erant circa civitatem Pragensem, cum aqua confracta defluxerunt; homines plurimos suffocavit, aedificia plurima subvertit. In campis annona et foenum de pratis cum alluvione descenderunt; ortos olerum vitiavit, per civitatem Pragensem fluxit, extendens meatus suos usque ad ecclesiam sancti Aegidii et ecclesiam sancti Nicolai, fluens per totum vicum Judaeorum usque in ecclesiam sancti Francisci.

Anno domini 1274 nobilis vir Borso recessit a rege, amissa gratia regis sine culpa, aemulis ipsius sinistra regi referentibus.

Anno domini 1275, Kal. Maii Gregorius papa X celebravit concilium Lugdono. Quod concilium idem Gregorius indixerat ante biennium universarum terrarum pontificibus, ubi fides christiana viget et nomen domini invocatur, quatenus convenirent ad concilium celebrandum in termino supradicto. Quod concilium duravit infra septem ebdomadas et eidem concilio interfuit Johannes, Pragensis episcopus, cum quibusdam canonicis, et reversus ad suam sedem Pragensem, iniunxit per totam suam diocesim, ut juxta mandatum apostolicum trunci concavi locarentur per universas ecclesias, ad colligendas oblationes fidelium in subsidium terrae sanctae.

In eodem etiam concilio Gregorius papa electionem Rudolfi confirmavit, et decimas, quae exactae fuerant per Almaniam in subsidium terrae sanctae, Rudolfo electo in utilitatem assignavit.

Anno domini 1276 Johanes, episcopus Pragensis, cooperuit ecclesiam sancti Viti kathedralem pulchri et durabilis operis lapideis tegulis. Fecit etiam duas fenestras magnas de subtili opere et pretioso, et vitro eas clausit, in quibus materia depicta continebatur veteris et novi testamenti. Erexit etiam ibidem duo pulpita decori et magnifici operis, unum ad altare beati Dyonisii, et aliud ad altare beatae Mariae Magdalenae, quod opus toto sequenti anno vix poterat terminari.

Eodem anno Vitkonides cum ingenti militia impetu malo recesserunt a rege, et multa mala per regnum Bohemiae pauperibus et claustralibus intulerunt, et eo tempore rex nimium eorum auxilio indigebat. Saepe enim fit, ut dum principes inter se discordant, inimici victoria potiuntur. Visa est etiam hoc anno luporum maxima multitudo ante valvas castri Pragensis ex utraque parte clamore multo ululantium, per quem sinistrum eventum genti Bohemorum praestigio auguriati sunt.

1278. Eodem anno, Henricus Pragensis canonicus et notarius aulae regiae XVIII Kal. Octobris detentus est ad mandatum Cunegundis reginae, et multis rebus et pecunia in domo sua est spoliatus, pro qua detentione episcopus Johannes posuit interdictum in ecclesia Pragensi XI Kal. Oct. quod interdictum contigerat circa festum beati Wenceslai et infra. Idemque Henricus III. Kal. Oct. a custodia liberatus est, et divina officia in ecclesia Pragensi relaxantur.

Eodem anno hiems et autumnus calidi fuerunt et nebulosi, humidi et cum magno impetu ventorum, et transitus per glaciem haberi non poterat. Hoc etiam anno duo fossata facta sunt ante Pragense castrum, unum cum lapidibus et aliud maius sine lapidibus in latitudine XL cubitorum, in profunditate XXX, longitudo utriusque protendebatur a rivulo Bruska usque in Oboram. Renovatum est et antiquum, quod est propius muro castri, ab una parte muro caementato erectum est. Alia pars eius non est renovata; latitudo eius XL cubitorum, et altitudo L erat. Ex alia parte castri, quod dicitur ad minorem portam, fossatum effosum a rivulo Bruska, et ductum per montem Opis usque ad curiam domini episcopi trans flumen Wltavam.